Jesień, bez względu na to, czy piękna i słoneczna, czy też dżdżysta i zimna, budzi we mnie pewną nostalgię. Dużo myślę wtedy o przemijaniu. O przemijaniu i różnych jego aspektach.
Smutnych ale także tych dobrych. Bo przecież zjawisko przemijania ma też pozytywne skutki. Dzięki niemu mija ból, rany się goją i możemy zacząć nowe. Które, być może, smakuje nam tak bardzo, bo … także przeminie…
Bardzo koresponduje z takim nastrojem pewna starą suficką opowieść[i] pt „Pierścień”, którą w latach 80. ubiegłego wieku przypomniał światu Idries Shah.
Bardzo lubię takie metaforyczne opowieści, zarówno prywatnie jak i zawodowo. Często po nie sięgam, bo doskonale sprawdzają się w coachingu relacji, w warsztatach czy treningach. To wprost zadziwiające jak wiele ciekawych refleksji mogą pobudzić.
A Wy jesteście ciekawi, swoich refleksji?
Zatem zapraszam do opowieści:
Pierścień
„Pewien bardzo roztropny, ale bardzo młody i niedoświadczony król ogłosił, że szczodrze wynagrodzi tego, kto przyniesie mu szczególny dar.
Król studiował historię, słyszał więc o tym, jak jedni jego przodkowie w chwili rozpaczy rezygnowali z planów zapewniających ich krainie wielki dobrobyt, a inni w chwilach radości rozdawali garściami majątek państwa, by potem z najwyższym trudem utrzymywać się w okresie kryzysu.
Prosił więc o dar, który przypomni mu, ilekroć będzie bardzo szczęśliwy, że nie zawsze tak będzie. Ten sam przedmiot miał mu o tym przypominać w chwilach wielkiego przygnębienia.
Chcąc spełnić prośbę króla, jego poddani wybrali najmądrzejszych spośród siebie, by znaleźli taki przedmiot. W końcu, po długich rozmyślaniach i obradach, mędrcy podarowali władcy pierścień.
Pierścień ten pozwalał władcy oprzytomnieć w chwilach euforii i pocieszał go, gdy był pogrążony w czarnej rozpaczy. Wystarczyło jedno spojrzenie na pierścień, by odczuć jego moc.
Pierścień ten nie był wcale magiczny, ale miał wyryte jedno zdanie, które król mógł przeczytać, ilekroć zerknął na pierścień: „To również przeminie”.”
Dajcie znać jak Wam rezonuje ta opowieść 🙂
Pozdrawiam,
[i] Za A. Król, „Pewność siebie. Kompletna strategia wykorzystania własnego potencjału.”